Ik heb vroeger bij mijn ouders jarenlang een eigenwijze Friese Stabij gehad. Die is helaas overleden, waardoor ik nogal een dierenvriend mis in mijn leven.
afgelopen jaar heb ik een jaar een adoptiehondje gehad die ik rechtstreeks vanuit het buitenland opgevoed heb met mijn vriend. we hebben haar heel erg positief weten te veranderen en stimuleren. maar nu ben ik in verwachting van een baby en die hond was helaas bang voor babies en kinderen, dat zou erg stressvol voor haar maar ook voor ons geworden zijn. om die reden heb ik met veel pijn in mijn hart andere baasjes voor haar gezocht. daarom ben ik weer op zoek naar andere oppashondjes, ik mis de wandelingen en vind het maar stil in huis.
Ik word eigenlijk al blij van honden die ik op straat tegenkom en krijg erg veel energie van wandelen of oppassen op honden. voorheen wandelde ik twee keer per week met een hond die uit Roemenië komt, dus ook wel wat angstig was, maar die eigenlijk ontzettend lief is.
Ik word er blij van om een band op te bouwen met honden en ermee op pad te gaan. Ik voel honden van nature goed aan, en dat is geloof ik wederzijds.
Ook lijkt oppassen me fijn, wat eventueel ook een afwisseling kan worden qua werkplek.
nb. veel foto's met honden die ik tegengekomen ben op straat of op vakantie... mijn vrienden zijn mij met regelmaat even kwijt als er een hond in de buurt is